26 Haziran 2010

karınca...


Ruhumdaki sabır, kalbimdeki aşkla kurdum
kor dantellerden bu yolu ormanın altına
yeter ki oku onu...


Senin gördüğün ağzımın kenarında duran dua,
ben ayaklarımın altındaki toprağa, döktüğüm
gözyaşına inandım. 


Öyle uzun ki dünya;
katlanmaya, kıvrılmaya, açılıp çarşaf olmaya.
Mümkündür yol yapmaya bir ömür, yol almaya...


Ah! yine de yolumdaki kederi kimse bilmesin,
büyüsün, genişlesin, dolansın ömrümü;
kapısı kapalı çoktandır, penceresi dargın...


Kim anlayacak bu kor işaretleri?
Kimsenin dilinden okunmasın içimde ufalan.
Ovada ve dağda saklı bir mavi için
düştümdü yola. Benim de yaban bir çığlığım vardı,
çok zaman oldu, teslim ettim onu rüzgara...


Kışa girdik kıştan çıktık
ama değişmiyor insan
karınca duası diyorlar ördüğüm yola....



...Birhan Keskin... 


6 yorum:

Emir dedi ki...

Çok güzel ve çok manidar idi... Allah razı olsun...

nadarû dedi ki...

emir,
teşekkür ederim..sizden de Allah razı olsun..sağolun

içimdekieylül dedi ki...

"kışa girdik kıştan çıktık ama değişmiyor insan " ...çok güzel ...
paylaşımın için teşekkür ederiz ..

huysuz

nadarû dedi ki...

ela,
güzelmiş yeni ismin:)..ela....
sayfanı yeniden açmana da sevindim bu arada:)..biz teşekkür ederiz asıl beğendiğiniz için:)

sağlıcakla kalınız efenim:)
görüşebilme duasıyla...

mine dedi ki...

papatyada karınca
arılar tükeniyor mu yoksa semada
selamlar

nadarû dedi ki...

bu karınca papatya sevdalısı sanırım:)
arılar tükenmesin..karıncalar da...:)
teşekkürler..selamlar...