Seni buralarda bir özleyen yok:)

Efendim  habersizden mimlenmişiz yine:)   Kurtuluş   var mı ki:)...Bu seferki mimin  tek güzel yanı  ise  güzel bloglarla tanışmak oldu benim açımdan.....Bu mim biraz da başka blogları  tanıtmakla ilgili olduğu için  ben buna mim demiyorum aslında....Bu mim diğerlerinden farklı sayılır...Ama yine de sonuçta bir mim:)

Sözü çok fazla uzatmadan ve yormadan bu seferki  mim nasıl bir şeymiş, neymiş, nerden gelmiş  diye soranlara  aydan atlayan kedi  adlı bloğa bakmalarını istirham edeceğim...

Sevgili Hayat Parçası  ;
evet bizi mimlemiş sağolsun, teşekkürler ediyorum...
Blogunu okudukça takip etmem gerektiğini düşündüğüm, güzel konulara değinen güzel satırların olduğu bir blog...Hayat Parçası...

***
Ve gelelim şimdi asıl mime;
 "Gel, gel, ne olursan ol yine gel"adlı blogdan(bu arada sıkı takip ettiğim bloglardandır)
ordaki izleyicilerden hiç tanımadığım, ama bloğun sayfalarını çevirdikçe pek beğendiğim  bundan böyle de takip etmeye karar verdiğim Şeytanımsı Melek
adlı bloga rastladım...
Yazılar hepsi güzel ve etkileyiciydi... Lakin sayfayı gezerken kusura bakmasın kimse!!! 
adlı yazısı gözüme takıldı ve orda kaldım....Güzel anlamlı bir yazıydı diyebilirim; okudukça gerçekleri gün yüzüne çıkaran  bir yazı...

Gördüğüm kadarıyla herkes   ne güzel yazılar yazıyormuş; içten...duygulu....akıcı....

Hoş ben daha kalemin yanından bile geçememişken, sular seller gibi herkes:)...Zira aklımın iplerini saldım bu aralar...Saldım çayıra mevlam kayıra hesabı:)
İpin bir ucu bende...Bir  ucu....Her neyse....

Velhasıl işte bütün hikayemiz(mim) bundan ibaret...

Bir de nasıl desem, bi  türlü sevemedim bu mim denen "paparazivari" oyunu:)  Ne kadar kaçsanız da  olmuyor işte; sürekli bir yerlerden gelip  illa ki sizi buluyor:)   Ama ben kararlıyım, mime gelmeyecem bir daha,  bu son:)

Bir mim bir mime gel beraber hep beraber şu "göçebe zamanlar"ı bi mimleyelim dese de boşuna:)).....her şey buraya kadar(mış),  üzgünüm mim senin adına....
Ama  biliyorsunki sen daha iyilerine layıksın, sakın üzülme  e mi:)..

Hem beni de   ne doktorlar ne mühendisler istemişti de:)....Neyse, sözü çok fazla döndürüp dolaştırdık sanırım,  çok yorduk,  aldı başını gidiyor:)...Aldım sazı elime, vurdum sazın teline...çal çalabildiğince!... Kim ne karışır ki:)...
Yani sözün özü seni buralarda bir özleyen yok mim...Tak sepeti koluna  hadi herkes kendi yoluna:))


Hasılı kelam, mimlerden uzak günler yaşamayı hayal ediyorum...kendi halinde...mutlu.... huzurlu...sakin..sorgusuz sualsiz..:))
Öyle işte.....


 O halde buyrun günün şarkısı:)


foto/ sessizlik güzeldir