İP...

 İşte önüme çizilmiş bir yol haritası...

Bakışlarımı bile korumam gereken kirli bir dünyanın arka yüzüne

açılmış berrak bir dünya...

Omuzlarımdaki ağır yükü taşımam için ellerime tutuşturulmuş ipler...

Dünyanın yüzündeki kirleri bağladığım ipler...

Asılıyorum, asılıyorum dünya temizlensin diye...

Yoruldukça kalbim ferahlıyor...

Yoruldukça aydınlanıyor çevrem; şükrediyor,

şükrettikçe daha sıkı sarılıyorum iplere...

Aşk üzere ve daima...

Hayat sürüyor çünkü...

....

                        

Mustafa Oğuz (aynalar ve renkler )  kitabından..

****

Aklım kıt,  düşüncelerim yangın yeri,  kalbim ağır aksak bu günlerde...Yap-bozlarla oyalanıyorum...Bir süre sessize almalıyım duygularımı ve düşüncelerimi diye düşünüyorum; söylenenleri ve kendimi daha iyi duyabilmek için....Ya da bazı şeylerin daha iyi farkına varabilmek için....

Aslında az önce daha farklı şeyler yazmıştım ama, "pc"nin azizliği yine üzerinde, yazdıklarımın hepsini silip süpürdü.  Kimbilir, belki de öyle olması gerekiyordu ve öyle oldu...Olsun...

Kitapları(mı) ve umut tozları serpiştirdiğim  hayatı(mı) kaldığı yerden okumaya devam etmeliyim...Yoksa  bu gidişle sürekli d/ipsiz kuyularda kendi sesimi duyacağım....

Bu gidişle gökyüzüne bakmayı, maviyi, mavi uçurtmayı,  gökyüzünde uçan kuşları...toprağı....baharı....aynaları...renkleri...çiçekleri..sevgiyi...sevdiklerimi..seveceklerimi...
hakkıyla yaşamayı..."Hak" için yaşamayı unutacağım...Şükretmeyi...Hamdetmeyi....Bu gidişle kendimi bir yerlerde unutacağım gibi...Bir yerlerde...ve bir daha bulamamacasına....

*****

"Birden gelir kış fark etmezsin...
Kalbinde siren sesleri..."

Geç olmadan bazı şeyler...güç olmadan....göç olmadan.....

*****

Buralara alıştım...Temelli bırakmak da istemiyorum açıkçası..Kitaptan ve hayattan satırlar....Kalem ve kelam....Sevinçler ve hüzünler....Yanlışlar ve doğrular....sesler ve sükunet....
Bilemiyorum..
Gene de ara ara notlar düşmeye devam etmeli miyim acaba?....hani şöyle bir kaç satır ya da bir kaç cümlelik de olsa.......Öyle uzun uzadıya notlar düşebileceğimi  pek sanmıyorum bundan böyle.... ya da hadi cümleyi daha yumuşatıp  "bu günlerde" diyeyim bari....Kendimi biliyorum çünkü.....Yorumlara cevap yazamayacağımı da....Hal böyle olunca siz de belki görmezden geleceksiniz bundan böyle karaladıklarımı ya da karalamaya çalışacaklarımı:)...
Yorum yazacaksınız; cevap gelmeyecek...Susacaksınız belki  vargücünüzle;  sustuklarınızı duyan olmayacak...hatta belki okumayacaksınız bile artık:)...

"N'apalım yapcak bi şey yok" diyenler de olur pek tabi...Doğrusu da bu....Öyle yapın bence... Evet evet, yok farzedin yazdıklarımı, yahut yazmaya çalışacaklarımı....aslında hiç yorum yapmayın hatta mümkünse...Sessice okuyun...Ve sessizce kapıyı çekin gidin, çarpmayın ama lütfen:)....dediğim gibi sessize alıyorum kendimi.....Sessize...Sükunete...

Olur  ya, unutup da okuma ve yorum yazma lütfunda bulunanlar olur ise, onlara da  şimdiden teşekkürler ediyorum, haklarını helal etsinler lütfen....:)

Susuyorum kısa bir süreliğine...

Ama dayanamayıp dediğim gibi ara ara bir kaç satır karalayıp çıka da bilirim...(aaa yeter ama bi karar ver artık, gidiyor musun kalıyor musun şimdi, bunu bi anlayalım:)...Böyle iki arada bir derede....Millet senin kararsızlığını çekmek zorunda mı canım! ....Aaaa ne o öyle yok gidiyorum,  yok ara ara gelecem,  yok okumayın,  yok yorum yapmayın.....Sanane  a cancağızım a nameinurcuğum...Kim naparsa yapsın,  sen kendi derdine yan, öyle değil mi:)....Yedin bitirdin beni yani:)  Bak sana diyorum nameinurcuğum;

Bahar dersem çık,  hüzün dersem kapıları kapa....bu kadar basit yani:) Başka türlü de olmayacak gibi sankim:).... Değil mi, nameinurcuğum:)....sen daha iyi bilirsin ama, sonra demedi demeyesin diye söylüyorum bütün bunları, benden söylemesi:))...Gerisi artık sana kalmış:)...Aaa tamam ama artık anladık!...bi sus artık!....bi sus!....yeterr!...suss!

Velhasılı, ben kendimle yüzleşmeye devam edeyim(siz de beni ara sıra okumaya devam edin:)....ara sıra kendime sataşmak iyi geliyor hani...nasıl desem, böyle bünye güçleniyor gibi:) bazen aksi tesir  yapmıyor da değil hani:)....Neyse...o kadarcık da olacak tabiii...malum insanlık hali....

Kısa kısa notlarla  tekrar görüşebilme ümidi ve duasıyla deyip (bu sıkıcı yazıya bi son veriyorum:)

Kısa bir mola...
Vesselam...