17 Şubat 2012

algılarımızdaki fay kırıkları...


"Yalan dünya çatırdıyor artık, bu belli. Tutunacak gerçek bir dünyamız var mı peki?"


Var mı gerçekten tutunacak bir dünyamız.  Yıkılan bir dünyanın altında kalanlar sadece yaşama dair hayallerimiz mi.  Yoksa "bir hiçliğin koca gövdesi" mi.  Gerisi nasıl anlatılabilir bilmem. Avutulabilir mi, bir noktanın şiddetinden kopup gelen umutsuzluğun gözyaşları.


Acizlik kavramının tsunamisine kapılan duyguları kurtarabilmek mümkün mü? Boşlukta sallanıyoruz demiştim de bir zamanlar, kendim bile buna inanmamıştım. Ya şimdi. Kainattaki boşlukta salllanan bizlerin; bir nokta kadar cürmümüz olduğunu anlamanın artık "bir gereklilik olduğu" bilincini, şu kalbimize, şu kendinden geçmiş ruhumuza nasıl anlatabiliriz?

"Nokta"yım..."Nokta"sın..."Nokta"yız...
"Nokta"dayız...
"Nokta içinde nokta"

Ben, Sen, O...
Biz, Siz, Onlar...
Susuyorum...

Susmak belki de, içinde seninle konuşmaya çalışan bir "sen" daha olduğununun farkına varmanın en güzel yolu...

Bir başlangıç noktası belki de...


/derin(seylabe)/

8 yorum:

Bahar Nefesi dedi ki...

Yazdıklarınızı okumaktan keyif alıyorum.Bir derinliği olduğunu düşünüyorum hayatımızı sarmaşık misali kaplamış bunca sığ şey arasında. Ve belki ilk kez bu yazınıza yorum yazışım da susmayı sevişimden kaynaklıdır.Ev,iş ve sosyal hayatın içinde bunca kelimeyi tüketirken aslında gerçek anlamda susmayı tercih ediyorum ben. Yanında ruhumun sesini yansıtabildiğim insanlar biri ikiyi geçmez çoğu zaman.
Ve son olarak; yazınızın son iki cümlesini zihnime kazıdım bile demeliyim. İzninizle belki bloğumun bir köşeciğine de kaydetmek isterim.
Sağlıcakla kalınız...

Asuman Yelen dedi ki...

Susmak belki de, içinde seninle konuşmaya çalışan bir "sen" daha olduğununun farkına varmanın en güzel yolu.
Son zamanlarda duyduğum en güzel cümle. Çok sıklıkla rastlayamadığımız güzellikte bir yazı bu.

Bâd-ı Sabâ dedi ki...

"Var mı gerçekten tutunacak bir dünyamız. Yıkılan bir dünyanın altında kalanlar sadece yaşama dair hayallerimiz mi. Yoksa "bir hiçliğin koca gövdesi" mi. Gerisi nasıl anlatılabilir bilmem. Avutulabilir mi, bir noktanın şiddetinden kopup gelen umutsuzluğun gözyaşları."

@ Derin

Yüreğinize sağlık diyorum.

Bir imza göremediğimiz için, bu yazının gönlünüzden döküldüğüne kanaat getirdik çünkü.

Ne kadar dokunaklı, anlamlı.!

nadarû dedi ki...

bahar nefesi;
eyvallah..
çok teşekkürler, sevindim beğenmenize:)
buyrun blog sizin,ne demek:)
sevgiyle..



asuman yelen;
nacizane içimizden taşanlardı..
teşekkür ederim:)
sağlıcakla..


kazım mızrak;

beğenileriniz beni umutlandırdı desem..
teveccühleriniz için çok teşekkürler kazım bey sağolun:)
selametle..

gelibolu17 dedi ki...

göçebem nasılsın? selamlar olsun....tekrardan seni burda görmek güzeldi,yazın için gene geleceğim,çıkmam lazım,sevgilerle kal :)

nadarû dedi ki...

gelibolu17;
iyiyim şükür:)..sen nasılsın?
sen de olmasan buralar ıpıssız olacak inan:)
görüşmek üzere inşaallah:)

sevgi ve selam ile..

eda dedi ki...

yazinizi bende begenerek okudum, dicek birseyim yok ...susuyorum ;)

nadarû dedi ki...

eda,
tşkler:)