Ne kadar kolay bir başkasına ait günlüklerin, harflerin, kıvrımların üzerinden geçmek sabahlar kadar. Başka hayatların üzerinden yürümek ne kadar kolay. Nasılsa ölen başkasıdır, yaşayan da...
Yürek isteyen, insanın kendi hayatının üzerinden geçebilmesi.
Yeniden yaşayabilmesi, yeniden ölmesi...
Söyle, bunca yıl aradan sonra bir zamanlar olduğun "ben"i aramaya cesaretin var mı?
Ey kalbim, bu kente ilk geldiğin gün hatırında mı?
Bir güz istasyonunda sırtında beyaz kazak. Ve o günkü gözlerin sende mi hala?
İstersen sus ve istersen yine konuşma...
Sürgünlüğün bir bakıma o günlerden kalma....
Nazan Bekiroğlu
Gidiyorsun da...
ağıtlar sessiz direnişte
Hayat böyledir işte, hep mızıkçıdır. Saklambaç oynamaya kalkarsın, hep sen ebe olursun. Göz yummaz hayat sana hiç. Hele arkasını hiç dönmez. Her an takiptedir seni. Sen saklandım sanırsın ama o hiç ummadığın anda sobeler seni. Zaten sobeleyen hep odur. Ara sıra kendini atlatırsın ama, ona yakalanmaktan asla kurtulamazsın.. Senden gerçekten korkulur be hayat, sen neymişsin! ..yüzüme gülüp arkamdan ne dolaplar çeviriyormuşsun da haberim yokmuş. Bu seferlik affetim desem de inanma...."affetmesen n'olur, sen bana mecbursun!" dediğini de duyar gibiyim...haksız da sayılmazsın hani. 
Ne kadar kolay bir başkasına ait günlüklerin, harflerin, kıvrımların üzerinden geçmek sabahlar kadar. Başka hayatların üzerinden yürümek ne kadar kolay. Nasılsa ölen başkasıdır, yaşayan da... 
