"Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik. Hayata yıllar ekledik, yillara hayat katamadık.
Uzaya ulaştık ama ruhun derinliklerine inemiyoruz. Havayı temizledik ama ruhları kirlettik.
Atomu parçaladık, önyargılarımızı yıkamadık. Çok yazıyor ama az gelişiyoruz..
Daha çok plan yapıyoruz ama daha az sonuç
alıyoruz.
Acele etmeyi öğrendik ama sabırlı olmayı asla..
Tanıdıklar çoğaldı, dostlar eksildi..."
Ne güzel de özetlemiş yaşantımızı..
Ah be hayat..
Aşklar çoğalırken, hayal kırıklıkları tükenmişlikler artarken, biz azaldıık ölesiye....
Öyle ki duyarsızlaştık. öyle ki yalnızlaştık....
tebessümlere hüzün bulaştı..hissizleşti aşklar..hissizleştik...
Her şey an'lık...
Ah be hayat....
*****
Herşey kolaylaştı ama yaşamaktan yorulduk be sahi...
Sahi yorulduk mu?
Bu kadar çabuk mu?,
Bilemiyorum... Bu kadar çabuk belki de..
Çok çabuk alışıyoruz, çok çabuk yoruluyoruz..
Çok çabuk kırılıyoruz...
Çok çabuk vazgeçiyoruz belki...
Çok çabuk pes ediyoruz..
Çok çabuk dağlıyoruz...
Hiç toparlanamıyoruz bazen..
Aşk arıyoruz..hayal kırıklığı buluyoruz..
Sevgi arıyoruz, kendimizi bile sevemiyoruz..
Umut arıyoruz, yokluğun yoksulluğu dayanıyor gönül kapmıza...
Gülmeyi düşlerken ağlamak düşüyor avucumuza..
Umut bazen işe yaramıyor mesela..
Umut insanoğlunun oyuncağı adeta, oynayabilidiğimiz kadar oynayıp duruyoruz..
Bazen de göğe açıldığımız penceremiz oluyor umut; zaman zaman nefes almayı deniyoruz ordan..Bazen de düştüğümüz yerden bizi kaldıracak pusulamız,kaybetmeyelim elbette onu...
Gülmek, gülümsetmek, yüreğimize mutlu tebessümlerin konmasını hayal etmek varken, kim isterki hayal kırıklğına uğramayı, kim ister mutsuz olmayı, kim ister hayatın yokuşundan hızla yuvarlanmayı...Kim ister!?
"Hep mi kalbimiz kırılacak bizim be İsmail?"diyor ya Yavuz, Leyla ile Mecnun'da..
İşte öyle;
Hep mi kalbimiz kırılacak bizim bu hayat oyununda be?
Hep mi hayat bize çelme takacak..
Hep mi bizi savuracak rüzgarında...
Hep mi sınıfta kalan olacağız biz..
Ah be hayat....
Ahh....
.
26 yorum:
bir de son günlerde hep leyla ile mecnunun bu nağmelerini dinliyor derin düş(ünce)lere dalıyorum..
uzaklara gidiyor ruhum, döndüremiyorum..
n'apmalı bilmem ?
@ Derin
Geçiyor, hepsi de bitiyor, biliyorum.
isabetli olmus.
bad-ı saba;
bu umut denen şey bazen de insanı yarı yolda bırakıyor..
biliyorum..
kadifekovuk;
tşkler..
@ Derin
Öyledir, biliyorum.
bad-ı saba;
"Bu işte.. bir duâ, olmalı..!?"
Umut sadece bir erkek ismi.Bence bayanlara da çok yakışır.Ötesi milyonda bir mi desem ya da insan aldanır be.Buldum sanarsın ama emin olamazsın.Kaç milyar insan yaşıyor kaçını tanıyacaksın ki bulacaksın.Fakir ekmekle şaka olmaz.
toz,
umut özgürlüğü de kısıtlıyor gibime geliyor.
sahi bu umut ne işe yarar?
Ahmet Mümtaz Taylan demiş ki: "Kimse, bıraktığın yerde beklemez."
O zaman ben de derim ki: "Hiç kimse, sen değildir."
...
İnsan tek başına yetmeli, sevgide mutlulukta neşede bile kimseye muhtaç olmamalı, yaşlandıkça yanlızlaşıyoruzdur belki, ama olsun be, öyle olsun, en azından samimi bir yanlızlık olur bu.!
Vallahi :P
Peki, ya.. çokluktaysanız; bakıp görmeyen gözlere, duyup işitmeyen kulaklara, dinleyip anlamayan yüreklere ne demeli.?!
Aynı trendeyiz, ama herkes başka bir âlemde sanki; kimse kimseyi görmüyor, işitmiyor, anlamıyor.
Acı, ama gerçek işte. Bence tabii..!
Ben seni anlıyor muyum, sen beni anlıyormusun.? Yoksa anlıyoruz, ama anlamazdan mı geliyoruz gibi.
Çok tehlikeli sorular bunlar; mış gibi yapalım, böylesi daha güzel sanki...
Mış gibi, gibi, sanki :)
Not.
Tren yerine isteyen gemi, uçak ve benzeri toplu taşıma araçlarını tercih edebilir. Yâni illâ tren olacak diye bir şey yok :)
Nasıl olsa, değişen tek şey yolculuk şekli; insanlar aynı.
Bu insanlar değişmez..!
Mutluluk, temiz bir kağıda yazılıp, suya salınır hep.
O kağıdı bulanlar ise, bir yerde mutluluk olmalı diye hayâl kurarlar.
Oysa, o, zâten, bir hayâldi..!
@ Derin
Bakma sen böyle güldüğüme olur mu.?!
bad-ı saba;
"İnsan tek başına yetmeli, sevgide mutlulukta neşede bile kimseye muhtaç olmamalı, yaşlandıkça yanlızlaşıyoruzdur belki, ama olsun be, öyle olsun, en azından samimi bir yanlızlık olur bu.!"
yalnızlığın elleri sıcaktır aslında;tutmasını bilene..bazen üşütür ama o üşütmenin bile farklı bir sıcaklığı vardır..
insanoğlu hep bir şeylere yetişmek için programlanmış ...hiç bir zaman da hiç bir şeye yetişememiş..
ne kadar koşarsan koş mutluluk hep uzaklarda..
mutluluk bir çölün ortasında hep bir serap olarak kalacak belki de..
bilemiyorum....
düşünürken çok kolay oluyor da bunları, kağıda dökerken çok zorlanıyorum..bazen kelimelerim yetersiz kalıyor, anlatamıyorum işte..
anlatamıyoruz....
ve hiç kimse kendi değil..
hep baskasının hayatını, hayallerini yaşıyoruz/ ya da yaşamak zorunda kalıyoruz..
istesek de kendimiz olamıyoruz..çünkü hayat buna zorluyor insanı..
arafta kalmış yetimler gibiyiz.
konu derin,konu çetrefilli, konu uzun....:)
mış gibi yaşamaya devam mı edelim?..zaten bütün yaptığımız bu değil mi? mış gibi yaşamak..
aslında ne kadar anlatırsan anlat, ne kadar söylersen söyle;ne kadar yazarsan yaz, herkes yaşadığı kadarnı ancak anlayabilir hayatın diye düşünüyorum..
hayat işte...
not;
"Bakma sen böyle güldüğüme olur mu.?!.."
bazen tebessümlerin kıyısına köşesine gün yüzüne çıkmamış esrik hüzünler saklanır da onları sahibinden başkası göremez, bilemez...iyi bilirim..
öyle işte..:)
@ Derin
Bu nasıl bir dünyâ, hikâyesi zor;
Mekânı bir satıh, zamânı vehim.
Bütün bir kâinat muşamba dekor,
Bütün bir insanlık yalana teslim.
...
Lûgat, bir isim ver bana halimden;
Herkesin bildiği dilden bir isim!
Eski esvablarım, tutun elimden;
Aynalar söyleyin bana, ben kimim?
Necip Fazıl Kısakürek
@bad-ı saba,
niçin küçülüyor eşyâ uzakta?
gözsüz görüyorum rûyâda, nasıl?
zamânın raksı ne, bir yuvarlakta?
sonum varmış, onu öğrensem asıl?
....
ne yalanlarda var, ne hakîkatta,
gözümü yumdukça gördüğüm nakış..
boşuna gezmişim, yok tabîatta,
içimdeki kadar iniş ve çıkış...
...
aynalar söyleyin bana ben kimim?
@ Derin
Sen, ey yolunu kaybetmiş aşk hamalı; bu korku niye.? Bu gam, bu keder neden.? Yoksa, kendinin mezarını mı kazıyorsun bilmeden.? Üzülme, gam keder etme.. senin hikayen yazılmış zâten ezelden..!
Umut Mürare
@bad-ı saba,
"..söyle bana kendini bulamayacak kadar da korkak mısın ?
korkma, korkma
sal ruhunu geceye
boğulsun tüm karanlıkları kentin
isteğin ağlamaksa ne duruyorsun ?
haydi tutma göz yaşlarını içinde
bırak aksın, bırak aksın yol bulsun kendine..
isteğin haykırmaksa hayata
sorgulamaksa her şeyi
cesur ol korkma bağır avazın çıktığı kadar..."
@ Derin
Fırtınada rotasını kaybetmiş bir gemi gibi,
meçhul bir limanda demir atmışsın; evet sen bilemezdin belki böyle olacağını.
...
Korkma, sal ruhunu geceye, boğulsun tüm karanlıkları kentin.!
Umut Mürare
@bad-ı saba,
zamana uy(u)yorum hiç nefes almadan
....sürekli..
zamanla yarışıyorum gülerek...
zamanla yarışmak; uçurtma uçurtmak gibi tıpkı yağmurlu havada...
buruşturup atmak gibi, unufak olmuş "çünkü"leri "keşke"leri..
zaman yalan...
zaman aylak...
zamana uy(u)mak;su ve ateş arasında kalmak demek,
eski(miş) bir ayraç gibi...
"çingene zamanlardan korktuk ya, göçebelikten kaçış yok artık…"
...
derin/den sesler...
İnsan kendisini bilse,
Hayat bilgisinden kalsa da,Hayal bilgisinden geçer..!
Düşlerdir yüreğimizi kanatlandıran..
Ne yazık ki;modern insan düş kurmaktan aciz..!
@budeliçocuk
en sevdiğim ders hayal bilgisi olmuştur hep..
ve hayat bilgisinden hep sınıfta kalmışımdır..
çok düştüğümüzden olsa gerek belki de düş kuramamamız...
"Hep mi kalbimiz kırılacak bizim bu hayat oyununda be?" dedin ya yazının sonlarına doğru.
İşte orada koptum ben. Yazıdan değil geçmişten günüme hayallerimle...
@antipatik yazar;
ahh diyebiliyoruz sadece bazen...
ahhh...
Allah'ın rahmetine yüz çevirenlerden olmayınız efendim, ezânın şiddeti rahmetin azâmetindendir.
@bad-ı saba
'Allah'ın rahmetine yüz çevirenlerden olmayınız efendim, ezânın şiddeti rahmetin azâmetindendir'
amenna.
Allah u âlem.
İnsanı, hayata, umut bağlıyorsa.
@bad-ı saba
ne umutsuz yaşanıyor, ne de umutla.
Yorum Gönder