düştüğüm yerden bakınca....

Hayatımızı gözden geçirirken, genelde gözden kaçırdığımız noktalar çok olur.  Hayatımızdaki  "en"leri toplayıp, "keşke"lere böldüğümüzde,  kalan "belki"ler bizim hayat felsefemizin kaçıncı durağında olduğumuza işaret eder diye düşünüyorum.
"Keşke"ler çoğaldıkça "belki"ler de o derece azalır…

Hayatın bir matematik olduğunu düşünecek olursak, çok bilinmeyenli bir denklemle karşı karşıyayız demektir.

Hayat olasılıklarla dolu bir karmaşa….
Oldum olası, matematiği ve rakamları hiç sevemedim zaten..

Hayat, üzgünüm ama seni de sevemedim…
Neden dersen, elektrik meselesi işte…