"...Dualarımın serin tutkusu, düşlerimin son yolcusu, sevdiceğim, ey güzel ölüm, var mı ötelerden bir haber? Karanlığın izlerinde, gözlerim gözlerinde dönülmez akşamındayım, yoruldum...Çık gel artık, gel...Kırikindi yağmurlarıyla gel. Başlasın yelkovanlar titremeye, akrepler süzülsün zamandan...
Söylenmişse bir kere vuslat şarkıları vazgeçmek olur mu hiç bu sevdadan..." diye talihsizlikle bir şeyler karalamıştım zamanın birinde...
name-i nur(derin) (15.02.2007)
düşler sokağında gezerken ölüm(e) düştüm ansızın...diye de eklemiştim.
****
O günlerde nasıl bir haleti ruhiyeyle yazmışsam artık...Çok eski karaladıklarım şu an içimi kararttı desem yeridir...Lakin "yaşamak" acı bir türkü olmuşken yüreğimizde bazen ölümü özlemek çok da şaşırtıcı olmasa gerek...
Foto/Faruk Akyüz
11 yorum:
sevgili derin ; hep aynı tonda konuşuyosun ..hani bu senin tarzın belki ama yinede seni okurken -nedendir- bilinmez böyle bir karışıklık hissediyorum ...
ümit ile ümitsizlik arasında olmalıyız eyvallah ..ama sanki sen arasında bile değilsin , bilmiyorum ben de nerdesin :)
belki de biz kullar ; bir türlü yerimizi bulamadığımız için sürekli trafiğe takılıyoruz.
***
ölmek de yaşamak kadar zor... ama bir tercih yap diyecek olurlarsa tabiki de ölmeyi tercih ederim .her gün öldüğüm anları biliyorum ama sonra diyorum ki ; belki de son hamlede hayat ; ölümü daha güzel kılmak için öncesinde bize 'yaşama ' hakkı veriyor .Yani şöyle adamakıllı yaşamadan bize'ölüm' yoktur belki de .
level atlamak için , hayatın tüm yokuşlarını çıkmalı ve sonra inmeli :) ne anladım ben bundan ya hu dersen ; ee yaşam ile -ölüm arasındaki o ironik bağ ; nefes aldığın müddetçe senin boynundadır ..yani hep böyle şakayla karışık :) ben böyle düşünüyorum ...Misal; önce kazanmak sonra kaybetmek gibi..oysa kaybederken de bir başka şeyi kazanıyosun ..çok ilginç dimi ? :) mesele belki de o kazandığın şeyi farkedilmektir..
farkındalık da zor .sonra bi de ona sahip çıkması var ..
ohoo çok şey var ya :)
işte böyle sevgili derin , sağlıcakla:)
eylül,
nerde miyim?..bizim amacımız da bu zaten nerde olduğumuzun farkına varabilmek, arada bir böyle edebiyat parçalamaya çalıyoruz ya hani...hepsi yalan...gerçek olanın nerde olduğunu biliyoruz aslında...ama işte oraya ulaşmak hiç de kolay değil...evet benim tarzım bu belki...tarzım bile yok belki..ya da ben bile yokum... yokum belki...hiç olmadım belki de...belki!...belki!....belki!..ya da keşke..keşke...keşke...işte yaşamımızın kısa özeti bu....bu..bu işte...
boşver anlamadın, ya da ben anlatamadım...gri sufleler bunun için var işte..
sevgili komşum trafik çok karışık anlayacağın:)
sağlıcakla kal ve sen bana bakma e mi:)
eylül,
hadi bu da sana gelsin:)
benim de içimden geldi:)
http://fizy.com/#s/1m5hfr
derin bu kadar olurr :) ben de aynı şarkıyı dinliyordumm vallaa :))
şarkının üstüne diyecek lafım yok ..ee saa da yok, malum karışık olunca sen bakmıyom sana e mi :))
sağol eski komşum :) teşekkür ederim:)
eylül,
:))
belkiler kaldıralım ortadan,ikiniz de sağlıcakla yaşayın olma mı :)
ayşegül,
"belki"leri bilmem ama "keşke"ler şeytandanmış...öyle biliyorum...
şeytanın ve nefsi emmarenin şerrinden Rabbime sığınıyorum...
Rabbim, kalbimin dağınıklığından beni(bizi) koru!...amin...
eyvallah...teşekkür ederim:)
Bazen öyle zamanlara denk düşeriz ki,ölümü özleriz sessizce,kimseler duymadan...
elif,
şahitlik eden kelimelerimiz olur sadece...duyan...
hayırlı cuma dileklerimle...
Bazen hepimize oluyor aynı şeyler Derin...Kabz ve bast halleri...
ruh ve mana,
derin derin nefes almak lazım...
bilmiyorum...
Yorum Gönder